Серыя «Лабірынтаў» распавядзе пра тое, што ні пры якой сітуацыі нельга супрацоўнічаць з д’ябальскаю сілаю спецслужбаў, неабходна нават цаною жыцця маральна захавацца.
Францішак Аляхновіч, якога падманам запрасілі ў Савецкую Беларусь, быў знакамітым тэатральным рэжысёрам і драматургам, пачынальнікам айчыннага тэатру. Расказвае тэатразнаўца Аляксей Стрэльнікаў:
«У 1920-х гадах мара пра беларускую культуру, пра беларускамоўную культуру сапраўды зрабілася рэалістычнаю. Тая палітыка беларусізацыі, якая праходзіла ў БССР, вядома, вельмі натхняла людзей па-за межамі. І Францішка Аляхновіча, які марыў пра беларускі тэатр, не трэба было вельмі моцна ўгаворваць».
Блізкі сябар, празаік Максім Гарэцкі, імкнецца вырваць Аляхновіча з лапаў ГПУ. Рызыкуючы сваім жыццём, арганізоўвае масавыя лісты беларускай інтэлігенцыі – першай беларускай петыцыі, якая пратэстуе супраць гэтага арышту.
«Вядома, што Францішак Аляхновіч у свой час уратаваў жыццё Максіму Гарэцкаму, які быў працаўніком газеты «Звязда»: схаваў яго ў сябе ў кватэры. Пра гэта праз дзесяць гадоў згадваў сам Гарэцкі. Таму ён і ратаваў свайго ратавальніка, які сядзеў у засценках ГПУ», – адзначае гісторык Аляксандр Пашкевіч.
У зняволенні Аляхновіч з некалі наіўнага чалавека ператвараецца ў барацьбіта і разумее, што трэба рабіць, каб змагацца супраць гэтай сістэмы, як ёй супрацьстаяць.
Таксама ў праграме «Лабірынты»: